رفتار زنبورها، عامل بیراهه رفتن فرضیه باستان شناسی
تاریخ انتشار: ۱۰ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۹۶۲۰۶
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، مطالعه دوباره روی توده بقایای گرده گل که از محل یک تدفین باستانی در عراق به دست آمد، فرضیه اینکه برخی از انسانها در دوره باستان، مردگان خود را روی بستر گُل دفن میکردند، زیر سوال برد.
گروهی از محققان دانشگاه جان مورز لیورپول در انگلیس، با مطالعه دوباره روی توده گرده گُل که از یک گور ۷۵۰۰۰ ساله در "غار شانه دَر" منطقه بارزان در کردستان عراق به دست آمد، متوجه شدندگردهها را زنبورهای نقب زن در غار و زیر بقای این جسد جمع کرده اند و وجود این گردهها به مراسم تدفین باستانی ربطی ندارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بقایای تودههای گرده گیاهان گل دار هنگام کاوشهای باستان شناسی زیر بقایای اسکلت کشف شد، و این تصور را به وجود آورده بود که انسانهای باستانی حدود ۷۵۰۰۰ سال پیش روی تختی از گُل دفن میشدند.
همچنین وجود بقایای لانه گِلی زنبورهای نقب زن با قدمت چند قرن هم به موید درست بودن کشف جدید است.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۹۶۲۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف تاریخ ۴۵۰۰ ساله در زابل
باستانشناسان در کاوش آموزشی تپه «پیرزال سیستان»، بقایای معماری به قدمت حدودی ۴۵۰۰ سال پیش را کشف کردند.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، باستانشناسان در کاوش آموزشی تپه «پیرزال سیستان»، بقایای معماری به قدمت حدودی ۴۵۰۰ سال را کشف کردند و حسین سرحدی، عضو هیئت علمی دانشگاه زابل و سرپرست دومین فصل کاوش آموزشی دانشگاه زابل در تپۀ «پیرزال» سیستان در این باره اظهار کرد: این معماری شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایه اول این محوطه است؛ این خانه متشکل از تعدادی اتاق در حاشیه جنوبی یک حیاط مرکزی است.
کاوشهای اخیر بیانگر وجود یک کوچه است که احتمالاً این ساختمان را به ساختمانها یا خانههای دیگر مرتبط میکرده است؛ بقایای این کوچه در ضلع شمالی کارگاه ۳ نشاندهنده توسعه ساخت و ساز در دوره آخر عصر مفرغ سیستان است؛ در این فصل، که کارگاه شماره ۳ به ابعاد ۱۰ در ۱۰ متر کاوش شد، سفالهایی متعلق به حدود ۴۳۰۰ سال پیش، اشیاء گلی شامل پیکرکها و اشیاء شمارشی نیز کشف شد.
تپه پیرزال در ۶۰ کیلومتری جنوب زابل در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد و در سال ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی ثبت شده است؛ این تپه در سال ۱۴۰۲ از طرف دانشگاه زابل برای آموزش دروس عملی باستانشناسی به دانشجویان این رشته در دانشکده هنر و معماری، برای فصل دوم کاوش شد که مهمترین یافتههای آن، یک سازه معماری متعلق به دوره چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) بود، که شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است.
بنا به یافتههای سطحی، به نظر میرسد «پیرزال» یکی از بزرگترین تپههای متعلق به فاز انتهایی عصر مفرغ سیستان است،
کد خبر 749225